Canlarını hiçe sayarak Manavgat yangınına koşan orman işçileri, o anları anlattı 

28 Temmuz’da Manavgat’ta başlayan ve ancak 10 gün sonra kontrol altına alınabilen yangın içi Simav’dan yola çıkan orman işçileri, canlarını hiçe saydıkları o anları, devasa alevlerle mücadelelerini anlattı. Metrelerce uzunluktaki ateş çemberini yararak yerleşim yerlerini yanmaktan kurtaran ve görevini hakkıyla yerine getiren Aksaz Yangın Söndürme Ekibi üyesi 20 yaşındaki Enes Külahlı, “Bulunduğumuz yerin aşağısında 3 mahalle olduğunu öğrendiğimizde oraya yöneldik. Suyumuz bitmesine rağmen dereye inip oradan su çekip alevlerin arasına girdik. O gece ölümü hissettim.” 

“Ölüm duygusu, hiçbir duyguya benzemiyordu” 

Külahlı: “Küle dönmesi an meselesi olan evleri yanmaktan kurtardık, ağıllardaki hayvanları ve mahalle sakinlerini güvenli noktalara götürdük. Alevler, motosikletli 2 kişinin etrafını sarmıştı, onları da kurtardık. Bir ara alevlerin arasında kaldım. Ölümü çok yakınımda hissetmeme rağmen tek düşüncem ateş çemberinden kurtulmak ve yangını söndürmekti. O gece alevlerin içinden geçerken ölümü hissettim. Ölüm duygusu, hiçbir şeye benzemiyormuş.” 



“Bir ağaç devrilseydi oradan çıkamazdık” 

Külahlı: “O yolda bir ağaç devrilseydi biz oradan çıkamazdık. Ölmekten korkmadım ama kurtarılmayı bekleyen mahallelileri düşündükçe görevimin yarım kalmasından korktum. O an zaten kendinizi düşünmüyorsunuz. Alevlerin ortasından çıkıp müdahale etmeyi düşündüm. Oradan çıkamasaydık mahalleliyi kurtaramazdık. Fakat bu mücadeleyi verirken bizi üzen şey, sosyal medyada çıkan asılsız haberler oldu. Herkes, devletin yangınlara müdahale etmediğini yazdı. Bizi, alevlerle burun buruna gelmek değil basın mensupları olumsuz etkiledi. Bu kişilere hakkımı helal etmiyorum. Biz, 10 günde toplasanız 10 saat uyumamışken bu haberleri yaptılar.” 

“İznimi bırakıp yangına koştum” 

Orman işçisi Musa Özçelik: “Yangın, izindeyken çıktı. Haberi aldığım gibi iznimi bırakıp yangına koştum. Kendi evimin yanma tehlikesi de vardı. Evlere yaklaşan alevlere hep birlikte müdahale ettik. Aileme, evin çevresinde soğutma yapmalarını söyledim. Onları orada bırakıp diğer ailelere koştum. Biz, devlet terbiyesiyle yetiştik. Önce vatandır, ormandır, candır. Kendi motosikletimle iş arkadaşlarımın yanına geldim. Evden çıkıp 17 dakikadan ekibime katıldım ve savaş verdim.”