Taksim’de annesini hastaneye götürmek için taksi bulamayınca 1600 TL ödedi
İstanbul Taksim’de yaşayan bir şahıs, hasta olan annesini kısa mesafedeki hastaneye götürmek için taksi arayışına çıktı. Önünden geçen 20-25 taksinin kendilerini kabul etmediğini dile getiren vatandaş, o zor anlara ve iş etiğine dikkat çekmek amacıyla 25 Mayıs Dünya Etik Günü için bir sosyal deney düzenledi. Bir taksiciyi durdurarak iki sokak arasında git-gel yapan vatandaş, ödül parası olarak ise taksiciye 1600 lira takdim etti.
İstanbul’da yaşayan Şerif Macit, rahatsızlığı bulunan annesini hastaneye götürmek için Taksim’de taksi aradı. Ancak hastane kısa mesafede olduğundan hiçbir taksici Macit ile annesini kabul etmedi. Yaşanan olaya dikkat çekmek isteyen Macit, 4 gün sonra sosyal deney gerçekleştirdi. Bu sosyal deneyde bahaneler üreten pek çok taksici ile karşılaşan Macit, en sonunda bir taksiye binebildi. Yılmaz Çömez isimli taksiciyle kısa mesafe yol alan Macit, İstanbul’un bir ucundan diğer ucuna tutan 1600 liralık taksi ücretini, o kadar yolu gitmeden Çömez’e takdim etti.
Taksiciye 1600 lira ücret verdi
Sosyal deneyi düzenleyen Şerif Macit, 25 Mayıs Dünya Etik Günü’ne dikkat çekerek şunları ifade etti: “Yaptığım bu deneyle birlikte etiğe dikkat çekmek istedim. Benim annem Alzheimer hastası ve son aşamasında. Kendisi evde vantilatöre bağlı. Nefes alamıyor. Birkaç gün önce annemi yoğun bakımdan çıkarmak üzereydim. Lazım olan cihazları almak amacıyla eve gittim. Cihazları aldıktan sonra da hastaneye gitmek üzere taksi beklemeye başladım. Önümden geçen 20-25 tane taksi, boş oldukları halde beni almadı. Hem o gün duygusal açıdan kötü bir gündü hem de çok sıcaktı. Güneşin altında dakikalarca bekledim, perişan oldum. 25 Mayıs Dünya Etik Günü’nde bu deneyle birlikte bu konuya dikkat çekmek istedim. Annemi daha önce de hastaneden çıkartırken taksiler kısa mesafe diye kabul etmediler.”
“Annem zamanla yarışıyor”
“Kendinizi benim yerime koyun lütfen. Anneniz hasta, oksijen cihazı olmadan en fazla 4 saat dayanabiliyor. Oksijen cihazı evde. Anneniz zamanla yarışıyor ama taksiciler sizi kabul etmiyor. Ben hep böyle zor durumlarda kalıyorum. O gün beni Yılmaz Abi dışında kimse almadı. Ama Yılmaz Abi soru sormadan ve bahane üretmeden beni taksisine aldı. Ben de bunun için kendisini ödüllendirmek istedim. İstanbul’un bir ucundan diğer ucuna 270 km. kilometre başına 6 TL yazıyor. Bu da 1600 TL yapıyor. Ben bu parayı direkt olarak Yılmaz Abiye takdim ettim.”
“Nereye gideceği beni ilgilendirmez”
Yılmaz Çömez ise konuyla ilgili şunları aktardı: “Ben bunun bir tür sosyal deney olduğunun hiç farkında değilim. Yalnızca bana hastaneye gidip sonra da annesini iki sokak aşağıya götüreceğimizi ifade etti. Ben de aldım taksiye gidelim, dedim. Taksiye bindikten sonra bana bir deney yaptığından bahsetti ve başından geçenleri anlattı. Ardından kendisini yeniden Taksim’e getirip bıraktım. Telefon numaramı istedi ve bugün de beni aradı. Basının geleceğinden haberim yoktu. Biz hizmet sektöründeyiz. Bizim işimiz hizmet. Yolcunun nereye, ne sebeple gideceği bizi ilgilendirmez. Biz yolcuyu alırız ve istediği yere götürürüz. Olması gereken de budur.”
