Cadılar Bayramı partisine gitmeden önce tarihini bilmek ister misiniz?

2,000 yıl önce İrlanda, Birleşik Krallık ve Kuzey Fransa bölgelerinde yaşayan Keltler, ölülerin, Şaman dininde, dünyaya geri döndüğüne inanıyordu. Kutsal gecede, insanlar şenlik ateşlerini yakarak, onlar için hazırladıkları yemekleri sunmak ve ölülere saygı göstermek için toplandılar. Bazı Kelt kutlamaları sırasında, köylüler “kötü” hayalet ziyaretçilerden kaçınmak için hayvan derilerinden yapılmış kostümler giyerek kendilerini gizlemiş ve kötü ruhların onlara bulaşmaması için masalara yaptıkları yemekleri koymuşlar ki memnun kalıp oradan uzaklaşsınlar.

Daha sonraki yüzyıllarda, insanlar hayaletler, şeytanlar ve diğer kötü niyetli yaratıklar olarak giyinmeye başladı, yiyecek ve içecek karşılığında maskaralıklar yapmaya başladı. Maske takıp tuhaflıklar yapmak olarak da bilinen bu gelenek, Orta Çağ'a kadar uzanır ve “şeker mi şaka mı” olayının bir öncüsü olduğu düşünülmektedir.

Hıristiyanlığın yayılmasından sonra Cadılar Bayramı

Dokuzuncu yüzyılda, Hıristiyanlık Kelt topraklarına yayıldı, Şaman ayinleriyle harmanlandı ve bazı noktalarda eski putperest ayinlerinin yerini aldı. M. S. 1000'de Kilise 2 Kasım'ı ölüleri onurlandırmak için Ruhlar Günü olarak belirledİ. İngiltere'deki kutlamalar yani şenlik ateşi ve maskeli balo ile sonlanan bu gün, Kelt’deki geleneklere benziyordu. 

Yoksul insanlar, zengin ailelerin evlerini ziyaret eder ve ev sahiplerinin ölü akrabalarının ruhları için dua etme sözü karşılığında  hamur işleri alırlardı. Bu uygulama, daha sonra kapı kapı dolaşıp yiyecek, para ve bira gibi hediyeler isteyen çocuklara dönüştü.

İskoçya ve İrlanda'daki gençler de kostüm giyip çeşitli haneleri dolaşarak yiyecek tekliflerini kabul.etme geleneğine katıldı. Ölüler için dua sözü vermektense, şarkılar söyleyip ya da şiirler okuyup verilen meyveleri ve şekerleri kabul ederlerdi; etmezlerse de çeşitli komiklikler ya da şakalar yaparlardı.

ABD'de Cadılar Bayramı

20. yüzyılın başlarında, İrlanda ve İskoç toplulukları Amerika Birleşik Devletleri'nde eski dünya geleneklerini canlandırmaya devam ettiler.  Ancak 1920'lerde kabadayılar için Cadılar Bayramı kostüm giyip insanları rahatsız etme etkinliği haline geldi. Büyük Buhran bu sorunu daha da şiddetlendirdi, Cadılar Bayramı, vandalizme, fiziksel saldırılara ve şiddet içerikli eylemlere dönüştü.

Bir teori, Cadılar Bayramı'ndaki aşırı şakaların, 1930'larda örgüt temelli bir “şeker mi şaka mı” geleneğinin yaygın olarak benimsenmesine yol açtığını göstermektedir. Ancak II. Dünya Savaşı'nın patlamasıyla bu eğilim aniden düşürüldü çünkü dağıtılan şekerden başka ellerinde başka bir şey kalmamıştı. Buna rağmen, savaş sonrası bebek doğumunun artmasıyla, ”şeker mi şaka mı” geleneği, diğer Cadılar Bayramı gelenekleri arasındaki yerini geri kazandı. Kısa sürede Amerika’daki şehirlerde ve yeni kurulan banliyölerde milyonlarca çocuk için standart bir uygulama haline geldi.