Osmaniyeli mobilyacı, topaç unutulmasın diye Türkiye’yi geziyor

Türkiye'de birkaç nesildir unutulmaya başlayan topaç, Osmaniyeli Ekrem ustanın (60) ellerinde yaşamayı sürdürüyor. Mobilyacılık atölyesine gelen siparişle topaç imalatına başlayan Ekrem Demirbaş, 41 senedir el işçiliğiyle ağaca şeklini veriyor.

Topaçlarla etkinliklere katılıyor 

Oyuncağın unutulmasını istemeyen Ekrem Demirbaş, ülke genelinde geleneksel el sanatlarının sergilerinin yapıldığı etkinliklere katılarak tezgahta topaç yapıyor.

Demirbaş'ın tezgahını görenler, ağacın topaca evrilmesini ve oyuncağın farklı tekniklerle nasıl oynanacağını göstermesini keyifle seyrediyor.

Bir etkinlik için Konya'ya giden Demirbaş, sanatını sürdürecek bir çırak bulamasa da ömrü ve sağlığı yettiği sürece tezgahının başında olacağını ifade etti.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından verilen geleneksel el sanatkarları kartına da sahip olduğunu ifade eden Demirbaş, çocuklara topacı tanıtmaya, yetişkinlere ise unutturmamaya çalıştığını kaydetti.

"Unutanlar, görünce mutlu oluyor”

Ülkenin dört bir tarafındaki etkinliklere davet edildiğine vurgu yapan Demirbaş, şunları söyledi:

"Tekirdağ, Edirne, Ankara ve İstanbul’a gittim. Konya'ya onuncu gelişim. Türkmenistan'a da gittik. Yine Kırşehir, Malazgirt, Ahlat, Sinop gibi birçok şehre gittim. Her gittiğim yerde canlı performans gösteriyorum. İnsanlar tornayı görüyor. Hem topacı, hem de nasıl yapıldığını seyrediyor. Topacı unutanlar, hatırlayıp çok mutlu oluyor."

Demirbaş, topacı 4 farklı biçimde yaptığını, malzeme olarak ise demircik, portakal ve çam ağaçlarını kullandığını ifade etti.

"Nasıl döndürüleceğini öğretiyorum"

Topacın, çocukların çok fazla ilgini çekmese de eski günleri hatırlattığı için yetişkinleri sevindirdiğini belirten Demirbaş, şunları aktardı:

"Arkamızdan gelen yok. Biz son nesiliz. Kendi çocuklarım bile uğraşmadı. Elimden geldiğince bunu yaşatmaya gayret edeceğim. Çocuklar da tezgaha geliyor, erkekler, kadınlar geliyor. Topacı görenlerin ayakları yerden kesiliyor. Onlar mutlu olduğu zaman, biz de mutlu oluyoruz. Bazıları deniyor fakat çeviremiyor. Çeviremeyen birini gördüğüm zaman çalışıyorsam dahi makineyi kapatıp öğretirim. Burada insanlara o mutluluğu tattırmak en önemlisi. Bizim tesellimiz bu."