"Stockholm Kan Banyosu" katliamı

1520 yılında İsveç, iki grup arasında bölündü. Birincisi, 1397'de kurulmuş bir sendika olan İskandinav ülkelerinin birliğini (Danimarka, Norveç ve İsveç) destekleyen İsveçlilerden ve ikinci grup ise İsveç bağımsızlığını savunan İsveçlilerden oluşuyordu. Danimarka’nın Kralı II. Christian, İskandinavya birliğini sürdürmek için İsveç istilasını başlattı.

Konferansa çağırıp katliamı başlattı

İsveçli ayrılıkçıları düşürmek için yaptığı askeri müdahalede başarılı olan Christian, daha sonra kilit İsveç liderlerini 7 Kasım 1520'de Stockholm'deki kraliyet sarayında özel bir konferansa çağırdı. Konuklarına “misafir” gibi davranmak yerine, 8 Kasım 1520 tarihinde, Christian’ın Danimarkalı askerleri, saraydan İsveçli soyluları kaçırdı ve diğerlerini hapse attı. Böylece, bilindiği gibi, Stockholm Kan Banyosu veya Stockholm Katliamı başladı.

Krala karşı çıkmak sapkınlıktır

9 Kasım 1520'de, önceki gün ihanete uğrayanların önemli bir bölümü daha sonra sapkınlıktan ölüme mahkum edildi, çünkü Danimarka kralına karşı çıkan herkes sapkın demekti. Danimarka ve İsveç birliğine karşı çıkan piskoposlar bile ya asıldı ya da piskoposluktan men edildiler. 10 Kasım 1520'de daha fazla infaz meydana geldi ve en az 82 kişi cellat mağduru oldu. Yaralanmaların üstüne bir de hakaret eklendi ve Christian, anti-sendikacı fraksiyonun liderinin cesedi, dul eşi ve diğer İsveçli soylu kadınları hapsedmenin yanı sıra küçük çocuğunun cesediyle birlikte yaktı ve daha sonra da gömdü.

İskandinavya Birliği böylece sona erdi

Askeri olarak kazanmasına rağmen, yukarıdaki eylemler tam olarak Christian II'yi iyi bir yere taşımadı ve bir sürü düşman kazandı. İsveç'te Christian “Tiran” olarak anılıyordu ve piskoposları katlettiği için Papa'dan özür dilemek zorunda kaldı. (Diğer tüm cinayetler için özür dilemeye gerek yok tabii!) Katliamın vahşiliği, Christian’ın muhaliflerini korkutmadı ve tam tersi, hayatta kalanları oldukça öfkelendirdi. İskandinavya birliği, 1523'te Stokholm Kan Banyosu kurbanlarından biri olan Gustav Vasa'nın, Danimarka Kurtuluş Savaşı'ndaki zaferini takiben İsveç kralı seçilmesiyle sona erdi. 

İskandinavya Birliği (Kalmar Birliği)

İskandinav birliği, 1323 Haziran'ında Kalmar, İsveç'te kuruldu ve Norveç, İsveç ve Danimarka krallıklarını 1523'e kadar tek bir hükümdar altında topladı. Kalmar Birliği, İsveç isyan edip 1523'te Kral Gustav I Vasa altında bağımsız hale gelene kadar sürdü. Aynı zamanda, Norveç, bir Danimarka eyaleti konumuna geldi (1536).