Müminlerin annelerinin yaşam tecrübelerinden günümüz kadınlarına tavsiyeler
Müminlerin anneleri Allah Resulü (sav) ile evlenmiş, onun evinde yaşama imkânı bulmuş kadınlara denmektedir. Nitekim ayet-i kerimede “Peygamber müminlere kendi canlarından daha yakındır, onun hanımları ise müminlerin anneleridir.” (Ahzab Suresi, 6. Ayet) buyrularak Efendimizin (sav) eşlerini annemiz kabul etmemiz gerektiği emredilmiştir. Annelerimiz “ezvac-ı tahirat” olarak da bilinir. Bu kelime Allah’ın Resulü’nün nikahları, eşleri, pak zevceler anlamlarına gelmektedir.
Efendimizin ilk eşi Hz. Hatice (r.anha)’dır. Hz. Hatice ile Efendimiz, kendisi 25 yaşında iken evlenmişlerdir. Hz. Hatice annemiz cahiliye devrinde ticaretle uğraşan ve son derece dürüst olan bir kadındı. Varlıklı bir iş kadını idi. Bir gün Şam için göndereceği ticaret kervanına göz kulak olmasını Efendimiz’den (sav) rica eder. Efendimiz (sav) ticaret kervanıyla en iyi şekilde ilgilenir. Hz. Hatice normalden daha fazla kazanç sağlayınca Efendimiz’in (sav) dürüstlüğüne hayran kalır. Bu olaydan sonra Hz. Hatice’nin kalbine aşk tohumları ekilmiş olur. Hz. Hatice Mekke’de ticaretçi bir hanım olarak bilinir ve o dönemdeki cahiliye tarzı yaşamdan uzak duruşuyla dikkat çekerdi. Bu sebeple ona İslamiyet’ten önce “Tahire” adı verilirdi ki tertemiz, iffetli kadın anlamına gelirdi. Hz. Hatice, Nefise adlı bir arkadaşı ile Efendimiz (sav) ile evlenme isteğini göndermiştir. Efendimiz (sav) aile büyükleri ile istişare ettikten sonra bu teklifi kabul etmiş ve ilk evliliğini gerçekleştirmiştir. Bu evlilikten Efendimizin (sav)’in Kasım, Abdullah, Rukıyye, Zeyneb, Ümmü Külsüm, Fatıma adlı çocukları dünyaya gelmiştir. Efendimiz Hz. Hatice’ye son derece sadık bir eş olmuş ve o dönemde Hz. Hatice’den başka biri ile ikinci bir evlilik yapmamıştır. Hz. Hatice hayatta iken sadece Hz. Hatice ile evli kalmıştır. Hz. Hatice ilk iman eden annemiz ve ilk Müslümanlardan olup ilk vahyin geliş sürecinde eşinin her zaman en büyük destekçisi olmuştur. İlk vahiy geldiğinde Efendimiz son derece ürkek, korku içinde ve düşünceli bir halde hanesine varınca hemen yatmak istemiş beni ört diye Hz. Hatice’ye istekte bulununca Hz. Hatice, eşini “neyin var, ne oldu?” gibi sorularla sıkboğaz etmemiş ve eşinin sakinleşmesini beklemiştir. Uyanınca “Neyin var Ey Muhammed?” diye sormuştur. Efendimiz Hz. Hatice’ye “Kimsenin bana inanmamasından endişeliyim” deyince Hz. Hatice, “Bana anlat Ey Muhammed, ben sana inanırım” der. Hz. Muhammed olanları anlatınca ona yakın akrabası, bilgin bir zat olan Varaka Bin Nevfel’den akıl almak üzere yol gösterir. İslam’ın yayılış süresince de Efendimiz (sav)’i maddi ve manevi olarak her zaman desteklemiş ve boykot senesinde tüm malıyla Müslümanlara ve en başta eşine destek olmuştur. Efendimiz (sav) Hz. Hatice vefat edince son derece üzülmüş ve bu yılı hüzün yılı olarak ifade etmiştir.
Hazreti Hatice’nin yaşamından kadınlarımıza tavsiyeler;
1- Kadın kendi geçimini sağlayacak maddi bir güce sahip olmalıdır. Hz. Hatice Mekke’nin zengin kadınlarından biriydi. Kadın yaptığı iş ile kimsenin canına, malına ve namusuna zarar vermeyen ve kendisine de zarar gelmeyeceğinden emin olduğu bir işte çalışmalı ve hayatını idame ettirebilmelidir. Güçlü kadın, güçlü anneler, destek veren eşler demektir. Kadın çalışıp kazandığı parası ile evine katkıda bulunmalı, kazandığını tek başına yememelidir. Nitekim Hatice validemiz üç sene süren boykot zamanında Efendimiz’e (sav) bir zarar gelmesin diye tüm malını harcamaktan çekinmemiştir.
2- Kadın namusunu tehlikelerden korumalıdır. Hz. Hatice, insanların iffetleri hususunda pek dikkatli olmadığı cahiliye döneminde yaşamış, bu zamanda bile en iffetli kadın manasına gelen “tahire” ismi ile nitelendirilmiştir. İşte kadın karaların içinde belli olan ak bir parça gibi tertemiz olmalıdır.
3- Kadın eşini dinlemelidir. Esasında bu özellik eşlerin her ikisi için de geçerlidir. Ancak burada dikkat çekeceğimiz husus ilk vahyi alan ve bu zamana kadar yaşamadığı bir durumu yaşayarak adeta şoka girmiş Nebi (sav)’in sakinleşmesini sabırla bekleyen Hz. Hatice gibi beklemeyi bilmektir.
4- Kadın eşine inanmalıdır. Kadın eşi güvenilir bir insan ise ona inanmalı, Hz. Hatice misali kimse inanmasa bile ben inanırım diyebilmeli, eşine destek çıkabilmelidir. Unutulmamalıdır ki önemli olan sadece iyi zamanlarda yanında olmak değil zorlukları da beraber aşmaktır.
