Manavgatlı Cemile teyze, yangında yitirdiği ameliyat parasına kavuştu 

Manavgat’ta 28 Temmuz’da ormanlık alanda başlayan ve yerleşim yerlerine sıçrayıp çok sayıda evin yanmasına sebep olan alevler, yüzlerce insanın hayatında unutamayacağı yaralar açmıştı. Yangından en fazla etkilenen mahallelerden olan Karaöz’de yaşayan 60 yaşındaki Cemile Öner de evini, hayvanlarını ve 5 sene önce yakalandığı meme kanserinin tedavisi için biriktirdiği 15 bin lirasını kaybetmişti. 



Yangın sırasında evine girmek istemişti 

Parasını almak için yangın sırasında kapıyı kırıp eve girmeye çalışmış fakat alevlerin artması sebebiyle çaresizce izlemekle yetinmişti. Cemile teyzenin öyküsü, kısa sürede tüm Türkiye’yi yasa boğdu. Ağıtlarıyla insanlara gözyaşı döktüren Cemile teyze için yardım elleri hem yurt içinden hem de yurt dışından uzandı.  



“Geldiler giydirdiler, yedirdiler” 

Evinin yanmasının ardından kalacağı konteynerinin bir iş insanı tarafından verildiğini ve eşyalarının da hediye edildiğini belirten Cemile teyze, durumunu şöyle anlattı: “Evimi, hayvanlarını, paramı kaybettim ama canımı kurtardım. Allah’a şükür ayaktayım. Tedavim için ineğimi satmıştım, onun parası gitti. Ama insanlar bana o paramdan daha fazlasını getirdi. Tedavim için gereken paraya kavuştum. Yetmezse yine yardım edeceklerini söylediler. Beni Türkiye’nin her yerinden aradılar. Şu anda hastanede tedavim devam ediyor. 6 ay sonra ameliyat olacağım. Yangından sadece sırtımdaki elbiseyle çıktım ama halkım da devletim de bana sahip çıktı. Geldiler giydirdiler, yedirdiler. Herkesten Allah razı olsun.” 



Tüm birikimini yangında kaybetmişti 

Yaklaşık 30 sene önce eşi Hasan Öner’i kaybeden ve sonra çiftçilik yaparak iki çocuğunu büyüten Cemile teyze, maddi manevi tüm birikimini yangında kaybetmişti. Yangın sonrasında kendisine hediye edilen konteynerde yaşamaya başlayan Cemile Öner’in yalnızca iki küçükbaş hayvanı kalmıştı. Yanan evi için çok üzüldüğünü ise şu şekilde aktarmıştı: “Akşam olunca içime hüzün çöküyor. Evim küçüktü ama çardağım vardı. Çok güzeldi. Çok emek vermiştim. Eşim vefat ettiğinde çocuklarım çok küçüktü, biri bebekti. Her şeyi tek başıma yapmıştım.”