İslam Dininde Kitap Ve Suhuf Farkı Nedir? Peygamberlere Yollanmış Kitaplar Nelerdir? 4 Büyük Kitap Nedir? 

Aleyna Nur AYAN / habernediyor.com

Suhuf Ne Demektir?
Allahu Teala tarafından vahiy aracılığı ile insanlığa ulaştırılmış kitapların bir kısmına, hacimleri bakımından küçük oluşları nedeniyle “sahifeler” anlamında “suhuf” denmiştir. Suhuflar indirildikleri dönemin ekonomik imkanlarına göre levhalara, tabletlere, deri parçalarına, göre yazılmış kutsal metinlerdir.

Ayet-i Kerime’de varlıklarından şu şekilde bahsedilmiştir; “Şüphesiz bu (anlatılanlardan), önceki kitaplarda vardır.” (A’la Suresi 18.ayet) bugün suhufların mahiyeti nerede oldukları hakkında her hangi bir bilgiye sahip değiliz. Suhuflar sırasıyla şu peygamberlere indirilmiştir;
Hz. Adem’ e 50 sahife
Hz. Şit’e 30 sahife
Hz. İdris’e 10 sahife 
Hz.İbrahim’e (kaç sayfa bilinemiyor) 
Suhuflar verilmiştir.

Kitaplar

İlahi kitap Allah’ın peygamberine vahiy aracılığıyla ulaştırmış olduğu ayet-i kerimelerin toplanıp, bir araya getirilip kitaplaştırılmasıdır. İlahi kitabın kaynağı Allah’tır, peygamber başta olmak üzere hiçbir insan etkisi yoktur. Tamamen Allah’ın eseridir. Allah’ın sözlerini içermesi bakımından da dinen kutsal sayılmaktadır. Gönderilen kitapların bazıları ilahi kitap olma özelliklerini kaybetmişlerdir. Çünkü insanlar tarafından eklemeler yapılmıştır. Buna en iyi örnek Hristiyan din adamlarının könsüller de yazdıkları İncil buna en iyi örnektir. 

4 büyük kitap 

1-    TEVRAT; Tevrat Hz.Musa için indirilmiş olup “kanun şeriat” anlamına gelmektedir. Tevrat kelimesi karşımıza Kur’an’ı Kerim’de sık sık çıkar. Kur’an’da tam 16 yer de Tevrat adı geçmektedir. En çok Tevrat kelimesi ise Al-i İmran ve Maide surelerinde geçer. İsrailoğulları bu kitapla sık sık uyarılmıştır. Yüce kitabımız Kur’an’ı Kerim’de Tevrat’ın Hz. Musa ve İsrailoğullarına indirildiği şu ayetten anlaşılmaktadır; “Biz Musa’ya kitap verdik ve onu, İsrailoğulları’na ‘benden başkasını Rab edinmeyin, benden başkasının himayesine girmeyin’ diye, doğru yolu gösteren bir rehber kıldık.” (İsra Suresi 2.Ayet) Kur’an’ı Kerim’de Tevrat’tan bol bol haberler vardır. (bknz, Bakara Suresi 53/ En’am Suresi 91) Kur’an’da Yahudilerin Tevrat’ta geçen ummi bir peygamber geleceği haberini nasıl tahrip ettikleri de geçmektedir; “Sözlerini bozmaları sebebiyle onları lanetledik ve kalplerini katılaştırıldık. Onlar kelimelerin yerlerini değiştirirler. Kendilerine öğretilen ahkamın (Tevrat’ın) önemli bir bölümünü de unuttular. İçlerinden pek azı hariç, onlardan daima bir hainlik görürsün. Yine de sen onları affet ve aldırış etme. Şüphesiz Allah iyilik edenleri sever.” (Maide Suresi 13.Ayet) 

2-    ZEBUR; “Yazılı kitap” anlamına gelen Zebur, Hz. Davud’a vahiy aracılığıyla iletilmiş bir kitaptır. Kur’an’ı Kerimde bu durum şu şekilde ifade edilmektedir; “Davud’a da Zebur’u verdik” (Nisa Suresi 163/ İsra Suresi 55) 

3-    İNCİL; “ Müjde, talim gibi anlamlarına gelmektedir. İncil de diğer ilahi kitaplar gibi inanılması gereken bir kitaptır. Ancak diğer ilahi kitaplarda olduğu gibi bozulmalar, insanların özellikle Hristiyan din adamlarının kendi istekleri ve ticari arzuları doğrultusunda İncil’i değiştirdiklerini ve çoğalttıklarını biliyoruz. Hristiyanların da hem fikir olduğu gibi Hz. İsa (as) yaşamı boyunca hiçbir zaman İncil yazmamıştır. Mevcut olan bütün İnciller Hz. İsa’nın kontrolü dışında, gözetimsiz olarak yazılmıştır. Hristiyan âlemi bugün ellerinde bulunan kitaba Ahdî-i Cedid adını verirler. Ahd-i cedid milattan önce 2. Yüzyıl’da doğru ortaya çıkmıştır. Bu kitaptan sonra ise neredeyse her önüne gelen bir İncil yazmış ve sayısız İncil olmuştur. Kilise ise bu İnciller arasından yalnızca dördünü kabul edilir saymıştır.

4-    KUR’AN-I KERİM; “Okumak, toplamak” anlamlarına gelmektedir. Yüce kitabımız Kur’an’ı Kerim Efendimiz Hz. Muhammed (sav)’e indirilen ayetleri içerir. Fatiha Suresi ile başlar Nas suresi ile biter. Yeryüzünde ne kadar ilahi kitap ne kadar din varsa İslam ve Kur’an dışında bir hiçtir. Kur’an ilk olarak Resulullah Efendimiz (sav) Miladi 610 yılı Ramazan ayında, Kadir gecesinde nazil oldu.  Ayet-i Kerime’ de bu durum şöyle anlatılır; “O ramazan ayı ki Kur’an onda indirilmiştir. (O Kur’an) İnsanları hidayete erdirmek, doğru yola hak ile batılı ayırt eden hükümleri açıklamak üzere indirilmiştir.” (Bakara Suresi 185. Ayet) yüce kitabımız Kur’an’ı Kerim 23 sene de ayet ayet veya sure sure olmak üzere inmiştir. Buna sebep olarak ise genel anlamda Kur’an’ın olaylar üzerine değişik suallere cevap vermek veya olaylara çareler üretmesidir. Ayet-i Kerime’de “Hiç şüphesiz ki Kur’an’ı sana kısım kısım indirdik” (İnsan Suresi 23.Ayet)