Depremzedeler anlattı: 23 sene geçti, acımız geçmedi!

17 Ağustos 1999'da İzmit'in Gölcük ilçesinde meydana gelen deprem, aradan geçen 23 yıl boyunca acıyla hatırlandı. Türkiye'yi yasa boğan depremde 18 bin 373 kişi hayatını kaybetti, 23 binden fazla kişi yaralı olarak kurtuldu. Felaketin ardından Türkiye'deki deprem tehlikesiyle ilgili yayınlar yapıldı, deprem anında yapılacaklarla ilgili dersler verildi. Unutulmuş bir tehlikeyi yeniden hatırlatan deprem, Türkiye gündeminde uzun süre yer tuttu.

Depremin 23'üncü yıl dönümü nedeniyle Serdivan Belediyesi tarafından anma etkinliği düzenlendi. Sakarya'daki Serdivan Deprem Şehitliği'ne gelen vatandaşlar önce saygı duruşunda bulundu, ardından İstiklâl Marşı'nı okudu. Kur’an-ı Kerim tilavetinin ardından vatandaşlara ikram yapıldı. Depremde yakınlarını kaybeden acılı vatandaşlar, mezarları ziyaret etti. 

Ayşe Düzkaya: "Enkazdan çıkardıklarında tanınmaz haldeydim"

Eşini, torununu ve 2 kızını depreme kurban veren Ayşe Düzkaya, yıllar önce yaşadığı şokun hafızasından silinmediğini söyledi. Yaşadığı acının tazeliğini koruduğunu belirten Düzkaya, "Çok kayıp verdim, kıyametim koptu. Enkaz altında kaldım, 10 saat sonra çıkardılar. Beni kurtardıklarında kimse tanıyamadı, tanınamaz haldeydim. Ankara'daki GATA'ya götürdüler beni. Orada 2 ay kaldım. Acım halen daha taze, o günü yaşayanlar beni anlar." diye konuştu.

Cemil Demir: "Her sene aynı acı, unutmak imkânsız"

1999 yılındaki depremde yakınlarını kaybeden Cemil Demir, "Ağabeyim ve 2 yeğenim kurtarılamadı. Ağabeyimin evi harabeye döndü. Ne kadar uğraşsak da çıkaramadık, sadece ağabeyimin eşini kurtarabildik. Aradan 23 sene geçti, bizim acımız geçmedi. Aynı üzüntüyü yaşıyoruz. Bunu unutmak mümkün değil. Deprem korkusuyla hayatımızı geçiriyoruz. Her yıl 17 Ağustos'ta dehşetle uyanıyoruz." ifadelerini kullandı. Cemil Demir'in eşi Fatma Demir ise "Aklımız almadı, dilimiz tutuldu. Üzüntüden beyin kanaması geçirdim." dedi.

Satiye Kuş: "Kızımın saçını toplayıp yatırdım, son görüşüm oldu"

Depremde hayatını kaybedenleri anma etkinliğine katılanlardan biri olan Satiye Kuş, "7 yaşındaki kızımı kaybettim. Depremin yaşandığı gün pikniğe gitmiştik. Elini çizdiği için ağlamıştı. Daha sonra çiçek kopararak bana getirmişti. Gece 03.00'e kadar uyumadık. İsteyince kıramadım, saçını topladım. Yatağına yatırırken 'Anne dünya varmış oh be' dedi. Daha sonra deprem oldu ve ben kızımı bir daha göremedim. Bina tamamen yıkıldı. Acı hiç geçmiyor." ifadelerini kullandı.