Eski fotoğraflardaki ciddiyetin nedenleri

Eski zamanlarda çekilmiş siyah-beyaz fotoğraflara bakmayı siz de seviyor musunuz? Zamanın bu donmuş halleri size de ilgi çekici geliyor değil mi?

Eski fotoğrafların birçoğu, yeni fotoğraflardan daha mı özenli çekiliyordu? Bu fotoğraflardaki farklı olan şey neydi?

Fotoğraflarda poz verenlerin ciddi tavırlarını ve zaman zaman objektife değil, farklı yerlere baktıklarını görmüşsünüzdür. 

Günümüzde ise fotoğraf çektiren herkesin bütün dişlerini gösterme merakı göze çarpıyor. Bunun nedenlerini masaya yatıralım.

Resimden fotoğrafa geçiş

Fotoğrafın icat edilmediği zamanlarda zengin kişiler portrelerini ressamlara yaptırıyordu ve bu oldukça pahalıydı.

Fotoğraf çektirmek pahalıydı

Fotoğrafın ortaya çıkışıyla beraber işler biraz değişti. Ancak portre ressamlığının kuralları öyle hızlıca terk edilemedi. Portrelerde nasıl pozlar veriliyorsa ilk zamanların fotoğrafları da öyleydi.

Fotoğraf makinesinin icat edildiği ilk zamanlarda da tek bir fotoğraf bile tahmin edemeyeceğiniz kadar pahalıydı.

1800’lü yıllarda pek çok kişi belki de ömründe sadece bir kez fotoğraf çektirebilecek kadar para ayırabiliyordu. Bu nedenle insanlar gelecek zamanlara bir miras olarak kalacak fotoğraflarda ciddi bir tavır sergiliyordu.

Pozlama yavaş olduğu için sabit bir şekilde durmak gerekiyordu

Gelelim eskiden insanların fotoğraflarda neden gülmediğine… Eski zamanlarda fotoğraf pozlaması şimdiki gibi değildi. İnsanların dakikalar boyunca sabit bir şekilde durmak zorundaydı.

Fotoğrafta güldüğünün görünmesini isteyen biri bu halde uzun süre bekleyemezdi. Zira fotoğraftaki kişi gülerse flu çıkıyordu.

Ölüler bu yüzden net çıkıyor, biz de net çıkalım

Öte yandan o yıllarda ölü fotoğrafçılığı yaygındı. Ölüler haliyle fotoğraflarda gayet net çıkıyordu. Fotoğraflarda bu netliği isteyenler ise donmuş gibi pozlar veriyordu.

Topluma açık yerlerde gülmeye sıcak gözle bakılmıyordu

Ayrıca zamanın ruhunu unutmamak gerekir. Geçtiğimiz yüzyılın başında ve ondan önce topluma açık alanlarda gülmek budalaların yapacağı bir iş olarak kabul edilirdi.

Sulu şakalarıyla ünlü olan ABD’li yazar Mark Twain bile bu konuyla ilgili “Sonsuza kadar aptal bir gülümsemenin yüzümde sabit kalmasını istemiyorum” demişti.

Gelecek nesillere bırakılan bir miras: Fotoğraf

Ölümsüzlüğün fotoğraflarda elde edileceğini düşünen insanlar sadece fotoğraf çektirmiyordu, gelecek nesillere bir miras bırakıyordu.

Peki insanların donuk bir şekilde farklı yerlere baktığı fotoğrafların istisnası yok mu?

İstisnalar yok değil!

Aşağıdaki fotoğraf Amerikan Ulusal Tarih Müzesi’nde yer alıyor.

1904 yılında çekilen fotoğrafta yer alan kişinin kim olduğu bilinmiyor. Ama pirinç yerken bir hayli sevinçli görünüyor değil mi?